Mijn naam is Marisca, geboren in 1994, en dieren zijn altijd mijn veilige haven geweest. Niet zomaar gezelschap, maar échte zielsverbonden wezens. Familie. Beste vrienden. De connectie die ik met dieren voel is puur, eerlijk en diep.
​
In een moeilijke periode in mijn leven — gevangen in een nare relatie — was het mijn kat, Chloe, die me letterlijk overeind hield. Ze voelde mijn verdriet nog voordat ik het zelf toeliet. Ze was er altijd. Zonder woorden, maar altijd aanwezig. Ze was mijn veilige plek, mijn steun en toeverlaat, mijn beste vriendin. Zonder haar had ik die tijd misschien niet doorstaan.
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​​In diezelfde periode had ik mijn merrie, een bijzondere ziel met een krachtig karakter. Zij was mijn spiegel. Waar mensen me jarenlang over het hoofd zagen of over mijn grenzen gingen, liet zij me zien dat ik terug mocht komen bij mezelf. Ze dwong me — liefdevol maar duidelijk — om op te staan, om mijn plek in te nemen, en om aan mezelf te werken. Door haar leerde ik wat het betekent om in je kracht te staan.
​
​
​
​
​
​
​
​
In 2019 zag ik bij iemand anders diezelfde diepe band — tussen haar en haar paard. Ze was bang om hem te verliezen, en ik voelde haar verdriet. Het raakte me zó, dat ik iets voor haar wilde maken. Iets tastbaars. Iets wat haar liefde zou vasthouden, ook als hij er ooit niet meer zou zijn.
Dat werd mijn allereerste herinneringssieraad.
En daarmee begon mijn reis.
​
Vandaag maak ik met liefde en zorg persoonlijke sieraden van paardenhaar, crematie-as of andere dierbare elementen. Elk sieraad is uniek — een eerbetoon aan een dier dat nooit “zomaar een dier” was. Mijn werk is voor mensen die hun dier voelen zoals ik dat voel: als familie, als een anker in het leven.
Want herinneringen mogen vervagen,
maar liefde — die blijft.
​
​
​
